آسیب‌های اداری و فرهنگی در کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران

اهداف: آسیب‌های اداری و فرهنگی کارکنان در سازمان‌ها و نهادها بخشی از مباحث آسیب‌شناسی اجتماعی است و به طور اخص به رفتارها، خصایص، رویه‌ها، سلوک، آداب و عادات، باورها و اعتقادات و کنش‌های کارکنان اشاره دارد. هدف از این پژوهش بررسی آسیب‌های اداری و فرهنگی کارکنان شاغل در سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران بود. ابزار و روش‌ها: این مطالعه پیمایشی در سال 90-1389 در کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران (1988 نفر) به اجرا درآمد و 694 نفر به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق‌ساخته شامل 3 بخش اطلاعات جمعیت‌شناختی، ابعاد آسیب‌های اداری و فرهنگی کارکنان و شاخص‌های مدل پیشنهادی، استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌های همبستگی پیرسون، مجذور کای، کندال و رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: رضایت شغلی (0/004=p)، انگیزه شغلی (0/031=p)، احساس محرومیت نسبی (0/0001=p)، سبک مدیریت مدیران (0/0001=p)، درک عدالت سازمانی (0/0001=p)، اعتقادات مذهبی (0/001=p)، پایگاه اجتماعی- اقتصادی (0/001=p)، میزان تحصیلات (0/011=p) رابطه معنی‌داری با آسیب‌های اداری و فرهنگی کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران نشان دادند. حدود 38% از واریانس و تغییرات آسیب‌های اداری و فرهنگی توسط 7 شاخص مورد بررسی پیش‌بینی شد. نتیجه‌گیری: انگیزه شغلی، سبک مدیریت مدیران، احساس محرومیت نسبی کارکنان، درک عدالت سازمانی، رضایت شغلی، اعتقادات مذهبی کارکنان و فرصت‌های سازمانی از عوامل موثر بر آسیب‌های اداری و فرهنگی در کارکنان سازمان بنیاد شهید هستند.